Przez zaburzenia cyklu rozumie się wszystkie odchylenia od fizjologicznego, przeciętnie 4tygodniowego cyklu płciowego, z prawidłowo nasilonym, trwającym 3—6 dni krwawieniem. Odchylenia od normy dotyczą długości okresu między krwawieniami, nasilenia i czasu trwania krwawienia. Zaburzenia cyklu mogą występować pod wpływem różnych czynników endoi egzogennych. Jeśli chodzi o niedomogę jajników obserwowaną na początku i pod koniec okresu dojrzałości płciowej, to można w niej wyróżnić następujące stopnie: 1) przedwczesna inwolucja ciałka żółtego, 2) wypadnięcie owulacji z przetrwaniem pęcherzyka lub bez niego (rozrodcza niewydolność jajnika, 3) niepełne dojrzewanie pęcherzyka, 4) brak czynności aparatu pęcherzykowego (niewydolność jajnika autonomiczna). Następstwem są nietypowe (czynnościowe) krwawienia lub ich brak. Błona śluzowa macicy, która jest najlepszym odbiciem czynności hormonalnej jajnika, w zależności od rodzaju zaburzenia znajduje się w stadium proliferacji, wydzielania, hiperplazji, stanu spoczynku lub w zaniku. W hiperplazji gruczołowopęcherzykowej chodzi o względną przewagę lub przedłużony wpływ hormonu pęcherzykowego przy równoczesnym, braku progesteronu.
Leave a reply