Jest to choroba charakteryzująca się zaburzeniami motoryki przełyku, polegającymi na równoczesnym z falą perystaltyczną powstawaniem nie-perystaltycznych skurczów przełyku w części dystalnej. Ponieważ schorzenie dotyczy przeważnie ludzi w wieku podeszłym przypuszcza się, że jego przyczyną są zmiany zwyrodnieniowe w obrębie unerwienia autonomicznego przełyku, prowadzące do zmienionej odpowiedzi jego mięśni na bodźce. Leczenie rozlanego skurczu przełyku obejmuje postępowanie dietetyczne, farmakologiczne, mechaniczne rozszerzanie przełyku (głównie metodą balonikową) oraz leczenie chirurgiczne. Rodzaj diety zależy od zaawansowania utrudnionego połykania flegmy. W każdym jednak okresie choroby należy spożywać posiłki w małych ilościach, o temperaturze pokarmu zbliżonej do temperatury ciała. Pokarm powinien być rozdrobniony (staranne żucie), zaś u osób z nasilonym utrudnionym połykaniem podaje się posiłki o konsystencji płynnej, półpłynnej lub papkowatej. Unika się potraw drażniących błonę śluzową przełyku.
Leave a reply