Pewna liczba pierwiastków jest potrzebna jedynie w ilościach śladowych. Są one w zasadzie potrzebne tylko jako metaliczne składniki specyficznych enzymów. Jod jest składnikiem hormonu gruczołu tarczycowego jeżeli w pokarmie brakuje jodu, gruczoł nie może produkować hormonu i powiększa się tworząc wole. Jod występuje obficie w wodzie morskiej i produktach morza, gdzie indziej przeważnie go brak. Dawniej ludzie mieszkający z dala od morza często chorowali na wole. Obecnie, aby temu zapobiec, sól kuchenną wzbogaca się w jod przez dodanie jodku potasowego. Żelazo jest składnikiem hemoglobiny i cytochromów. Jest ono stale w organizmie użytkowane, dopóki nie zostanie utracone wraz z krwią toteż dzienne zapotrzebowanie na żelazo nie jest w ogóle brane pod uwagę. Kobiety częściej chorują na anemię przy niedoborze żelaza w pokarmie, ponieważ mają regularne ubytki krwi przy menstruacji i ich rezerwy żelaza są o wiele mniejsze. Niewielkie ilości miedzi w pokarmie są konieczne do właściwego wykorzystania żelaza i normalnego wzrostu organizmu oraz jako składnik pewnych enzymów. Ślady manganu, molibdenu, cynku i kobaltu są również niezbędne do normalnego wzrostu, a także jako aktywatory niektórych enzymów. Cynk jest składnikiem anhydrazy węglanowej, dehydrogenazy alkoholowej i wielu innych enzymów. Ślady fluoru w wodzie pitnej zapobiegają próchnicy zębów.
Leave a reply