Zaburzenia pracy nerek mogą być wywołane zmianami ich ukrwienia, spaczeniem czynności kłębków i cewek oraz (lub) utrudnieniem odpływu moczu. Zaburzenia ukrwienia nerek. Przedłużające się ostre niedokrwienie nerek może prowadzić do ostrej mocznicy , a przewlekłe do nadciśnienia naczyniowo-nerkowego lub do zatrzymania w ustroju sody i wody wynikłego z zaburzeń równowagi kłębkowo-cewkowej (np. w przewlekłej niewydolności krążenia). Przekrwienie czynne nerek jest sprawą rzadką i nie ma większego znaczenia klinicznego. Ostre upośledzenie odpływu żylnego nerek (np. na tle zakrzepu) wiedzie do pogorszenia sią czynności dotkniętego zmianami narządu oraz zazwyczaj do wybitnego krwiomoczu. W drastycznych przypadkach wydzielanie moczu przez nerki ustaje całkowicie. Zaburzenia przesączania kłębkowego mogą mieć tło czynnościowe lub organiczne, zależnie od całkowitego lub częściowego zniszczenia nefronów. Zmiany funkcjonalne towarzyszą najczęściej ostrym lub przewlekłym zaburzeniom ukrwienia nerek. Zmniejszenie przesączania kłębkowego z równoczesnym zachowaniem do-, brej czynności cewek prowadzi do zaburzenia równowagi kłębkowo-cewkowej, cechującego się zwiększeniem odsetka wchłanianego ładunku sodu i wody w cewkach bliższych. Wiedzie to do zmniejszenia ilości moczu ostatecznego, zawierającego mało sodu i charakteryzującego się zwiększeniem molalności i zwiększeniem gęstości względnej oraz stężenia kreatyniny. Cechy te wykorzystywane są do rozpoznania jednostronnego zwężenia tętnicy nerkowej oraz do różnicowania przyczyn ostrej oligurii.
Leave a reply