Zapalenie tarczycy jest określeniem zbiorczym dla różnych chorób gruczołu tarczowego, które łączą objawy morfologiczne zapalenia. Etiopatogeneza zapalenia, z rzadkim ropnym zapaleniem tarczycy włącznie, jest nieznana. Podstawą podziału zapaleń jest wyłącznie obraz kliniczny i histopatologiczny. Ostre zapalenie tarczycy jest chorobą rzadką. Rozpoczyna się ono silnymi bólami i obrzękiem części lub całej tarczycy, z chrypką, gorączką, bólami przy połykaniu, i powoduje powiększenie węzłów chłonnych szyi. Znane są popromienne zapalenia tarczycy, rzadziej występują zapalenia wywołane drobnoustrojami w ramach zakażenia bakteryjnego lub grzybicy, W zapaleniach bakteryjnych może dojść do rozpadu i powstania ropnia. Przejściowo mogą wystąpić objawy nadczynności. Zdarza się to, jeśli hormonalnie aktywna zawartość ulegających rozpadowi pęcherzyków dostaje się do krwiobiegu. Ziarninowe zapalenie tarczycy obserwowane jest w przebiegu zakażeń wirusowych. Histologicznie stwierdza się rozpad komórek pęcherzyków utkania tarczycy i pojawienie się na ich miejsce ziarniny złożonej z histiocytów i komórek olbrzymich.
Leave a reply