Ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego wymaga leczenia chirurgicznego, ponieważ najczęściej rozwija się ono na tle kamicy żółciowej. Wczesny zabieg zmniejsza u chorych w wieku podeszłym liczbę powikłań śród- i pooperacyjnych. Leczenie zachowawcze może być prowadzone wyłącznie w przypadku braku zgody chorego ma operację lufo istnienia bezwzględnych przeciwwskazań do zabiegu, wynikających ze współistnienia chorób innych narządów. W pierwszych dniach choroby obowiązuje głodówka z podawaniem niewielkich ilości płynu, a u chorych wymiotujących stosuje się odsysanie treści żołądkowej. W miarę ustępowania ostrych objawów przechodzi się ma dietę płynną lub kleikową. Niedobory wodno-elektrolitowe uzupełnia się wlewami dożylnymi, zawierającymi równocześnie leki spazmolityczne i przeciwbólowe. U części chorych niezbędne staje się zastosowanie petydyny. Lekiem polecanym w zwalczaniu bólu w przebiegu ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego jest indometacyna, podawana w postaci wstrzyknięcia dożylnego w dawce 50 mg.
Leave a reply