Pacjenci skarżą się na zmniejszenie ostrości wzroku, zamglone widzenie i najczęściej ciemną plamę, poruszającą się zgodnie z ruchami oka, bez ograniczenia pola widzenia. Rozpoznanie ustala się na podstawie stwierdzenia zmętnienia soczewek przy bocznym oświetleniu (przy czym za zmętnienie może być omyłkowo przyjęte starcze wewnętrzne odbicie soczewki), a jeszcze lepiej za pomocą prześwietlenia, przy którym zmętnienie soczewki jest widoczne w postaci czarnego zacienienia, nie mającego, jak w zmętnieniu ciałka szklistego, płynnego charakteru. Przy pełnym zmętnieniu soczewki rozpoznanie jest proste — źrenica jest szarobiała (zaćma szara). Jako przyczynę zmętnienia soczewek — obok częstej zaćmy starczej — wymienić należy: zaćmą wrodzoną (np. wada w następstwie przebycia przez matkę w pierwszych miesiącach ciąży różyczki triada: zaćma wrodzona, zaburzenie słuchu w wyniku zmian w uchu wewnętrznym, wada serca), zaćmę pourazową (przebicie lub stłuczenie), zaćmę cukrzycowa, tężyczkową, zaćmę w dystrojii miotonicznej, w liszaju przewlekłym, twardzinie, zespole Wernera, ostrym zaniku skóry, zaćmę kortyzonową przy długotrwałym leczeniu kortykosteroidami, zaćmą powikłaną przy zapaleniu tęczówki i ciałka rzęskowego i w zwyrodnieniu barwnikowym siatkówki.
Leave a reply