Ściany tchawicy i oskrzeli utworzone są z trzech warstw, przy czym warstwa wewnętrzna zbudowana jest z komórek nabłonkowych, zewnętrzna-z komórek tkanki łącznej, a warstwa środkowa zbudowana jest z pierścieni chrzestnych i mięśni gładkich. (U osób cierpiących na astmę te właśnie mięśnie funkcjonują wadliwie, zmniejszając światło tchawicy, co znacznie utrudnia oddychanie). W wyścielającym tchawicę, wydzielającym śluz nabłonku, występują orzęsione komórki. Rzęski poruszają się stale w jednym tylko kierunku, tak iż bakterie i cząstki pyłu, które dostają się do tchawicy, są chwytane przez śluz, a następnie wyprowadzane ruchem rzęsek do gardzieli. W miarę rozgałęziania się oskrzelików na coraz drobniejsze, zanikają w ich ścianach pierścienie chrzestne, ściany stają się coraz cieńsze, a nabłonek rzęskowy zostaje zastąpiony nabłonkiem płaskim. Ściany pęcherzyków płucnych zbudowane są właśnie z jednej warstwy nabłonka płaskiego. Przypuszczano, iż nabłonek pęcherzykowy nie jest ciągły, jednakże fotografie wykonane w mikroskopie elektronowym wykazały, że występują tu zawsze dwie błony – nabłonek pęcherzykowy i śródbłonek naczynia włosowatego – oddzielające powietrze zawarte w płucach od krwi.
Leave a reply