Czas narażenia zależy od rodzaju antygenu, haptenu lub alergenu, rodzaju kontaktu i predyspozycji pacjenta. Dla obrazu chorobowego przy reakcjach alergicznych często mniejsze znaczenie ma czas trwania ekspozycji niż okres między nią a wystąpieniem objawów klinicznych, czyli tak zwany czas reakcji. W zależności od czasu reakcji rozróżniamy, szczególnie w alergiach polekowych, trzy typy odczynów: ostre, podostre oraz późne. Gorączka alergiczna może mieć taki sam przebieg jak w chorobie zakaźnej. Bywa ona niekiedy jedynym objawem alergii (gorączka polekowa w ścisłym znaczeniu). Niekiedy podwyższona temperatura towarzyszy osutce alergicznej, agranulocytozie lub chorobie narządowej. Do częstych, ale niekoniecznych objawów towarzyszących alergii należą: leukocytoza, przesunięcie obrazu w lewo, limfocytopenia i przyśpieszenie opadania krwinek. Przy znacznie nasilonej eozynofilii myśleć należy zawsze o chorobie pasożytniczej. Jeżeli w czasie leczenia antybiotykami zawartość granulocytów kwasochłonnych wzrasta do ponad 0,06—0,10, podejrzewać należy uczulenie na podawany lek. Zdarza się, że we wstrząsie anafilaktycznym i w gorączce polekowej ich liczba pozostaje prawidłowa.
Leave a reply