Rozpoznanie po raz pierwszy schizofrenii w wieku podeszłym należy do dużej rzadkości. Zazwyczaj w takich przypadkach występują postacie nietypowe, skąpo-objawowe o wieloletnim przebiegu w łagodnej formie i ma ogół bez tzw. objawów wytwórczych, jak halucynacje lub urojenia. Często na taki obraz choroby nakładają się objawy zespołu psychoorgamicznego, niekiedy trudne w różnicowaniu z procesem schizofrenicznym. Nie zawsze zachodzi potrzeba leczenia farmakologicznego. O jego podjęciu powinien decydować specjalista ma podstawie aktualnie występującej sympiomatyki. Lekarz ogólny natomiast częściej napotyka chorego w podeszłym wieku, który leczy się wiele lat z, powodu przewlekłego procesu schizofrenicznego. Część tych chorych przewlekle przyjmuje leki psychotropowe w dawkach ustalonych przez psychiatrę. Nie należy ani zmniejszać, ani tym bardziej samodzielnie wycofywać stosowanych leków, jeśli nie pojawia się .nagle przeciwwskazania. Decyzje te powinien podejmować specjalista znający chorego i przebieg leczonego schorzenia. W przypadku pogorszenia się stanu chorego można rozważyć możliwość zwiększenia dawek przyjmowanych przez niego leków.
Leave a reply