Żyjemy w rytmie, na przemian w napięciu i odprężeniu. Intensywna praca angażuje cały układ wegetatywny. Przy tym mobilizuje się rezerwy siły i zużywa energię. W fazie wypoczynku zużyte siły fizyczne i psychiczne regenerują się. Osłabienie, wyczerpanie i obniżenie zdolności koncentracji mogą być wyraźnymi „zdrowymi” sygnałami organizmu, wskazującymi, że osiągnięto granicę wydolności i że rezerwy sił wyczerpały się. Potrzebne będą odprężenie, spokój i wypoczynek. Przepracowanie następuje wówczas, gdy wyczerpią się rezerwy fizyczno-duchowe i nie nastąpi odpoczynek. Następstwem tego może być „nadpobudliwość”, w której prawie niemożliwe jest odprężenie. Cały czas jest się na „wysokich obrotach” powodujących, że mimo zmęczenia nie można zasnąć i mimo wyczerpania odprężyć się. Nie jest specjalnie szkodliwe, gdy indywidualny rytm zużycia siły lub ładowania energii jednorazowo zostanie zakłócony. Tydzień z licznymi nadgodzinami lub bardzo pracowity weekend można wyrównać. Jednakże gdy przepracowanie trwa tygodniami, miesiącami lub latami może powstać „załamanie wydolności”, obejmujące całe psychiczne dobre samopoczucie. Uczucie, że się już więcej nie może i nie chce, że się nie ma ochoty na żadne rozmowy, jest wyraźnym znakiem przepracowania. Niechęć do uczestniczenia w czymkolwiek i brak zainteresowania mogą sygnalizować „psychiczny odwrót”, który „wymusza” fizyczny i psychiczny wypoczynek.
Leave a reply