Powodem biegunek może być zakażenie pasożytnicze po ustaleniu rodzaju zakażenia prowadzi się leczenie wybranym lekiem przeciwpasożytniczym. Czynnik immunologiczny, który odgrywa rolę w patogenezie np. wrzodziejącego zapalania jelita grubego, jest rzadszą przyczyną biegunki u osób w wieku podeszłym. Stwierdzenie tego schorzenia wymaga zastosowania leczenia salazopiryną (w dobowej dawce 4 g, w czasie remisji — 2 g) ewentualnie łącznie z metroinidazolem (750 mg pro die). W ciężkich postaciach choroby stosuje się predmizon w dawce 45—60 mg/24 h lub azotioprynę (Iniuran) — 50—100 mg/24 h. Biegunka, jako wyraz reakcji alergicznej jelita ma alergeny pokarmowe, występuje rzadko u chorych w wieku podeszłym. Leczenie przyczynowe polega na wyeliminowaniu z diety przypuszczalnego lub pewnego czynnika uczulającego oraz na prowadzeniu typowego postępowania przeciwalergicznego. Preparaty potasu, rezerpina, leki moczopędne i nasercowe, pirostaglandyny, środki przeczyszczające, mogą prowadzić do powstania biegunek. Leczenie polega na odstawieniu leku wywołującego biegunki oraz postępowaniu objawowym.
Leave a reply