28-letnia sekretarka od roku jest bezrobotna. Od dwóch miesięcy ma na widoku nową posadę, lecz od prawie ośmiu tygodni choruje na biegunkę niewiadomego pochodzenia. Lekarz określa to jako zaburzenie czynnościowe. Pani ta jest bezradna. Już jako uczennica cierpiała czasami na biegunkę, gdy groziło jej odpytywanie. Odczuwała lęk przed nauczycielami i czuła się opuszczona przez rodziców. Mimo to ukończyła szkołę z dobrym świadectwem i okazała się samodzielna i silna. Swojego strachu prawie nie odczuwała i nie chciała dopuścić do jego powrotu. Gdy była już osobą dorosłą, uczucie strachu zniknęło całkowicie. W pierwszych latach pracy zawodowej odnosiła sukcesy, lecz później zreorganizowano jej firmę. Pani ta utraciła pracę. W okresie bezrobocia przekwalifikowała się na kursie nowych systemów przetwarzania tekstów. Dzięki zdobytym nowym umiejętnościom otrzymała propozycję nowej posady w charakterze sekretarki. Zaczynają budzić się w niej sprzeczne uczucia. Cieszy się, rozkwita, odzyskuje pewność siebie, lecz czuje równocześnie niepewność i nadmierne obciążenie. Czekają nowi koledzy w pracy, nowi przełożeni, nowe obszary działania.
Leave a reply