Skoro organizm wymaga różnej ilości tlenu w zależności od tego czy znajduje się w spoczynku, czy też w trakcie pracy, szybkość i głębokość wdechu muszą przystosowywać się automatycznie do zmieniających się warunków. W czasie pracy zużycie tlenu przez mięśnie i inne tkanki może wzrosnąć 4—5-krotnie. Oddychanie wymaga skoordynowanego działania wielu mięśni, które podlegają ośrodkowi oddechowemu, specjalnej grupie komórek znajdujących się w rdzeniu przedłużonym. Z ośrodka oddechowego wychodzą rytmiczne bodźce nerwowe zmuszające mięśnie żeber i przepony do skoordynowanych skurczów w odstępach co 4—5 sekund. W normalnych warunkach ruchy oddechowe przebiegają automatycznie, bez udziału naszej woli. Jeżeli jednak ulegną zniszczeniu odgałęzienia nerwowe dochodzące do przepony i mięśni żebrowych, jak w przypadku paraliżu dziecięcego, ruchy oddechowe zatrzymują się natychmiast. Oczywiście, możemy dowolnie zmieniać częstość i głębokość oddechów. Możemy wstrzymać oddech na pewien okres, lecz nie na bardzo długo, gdyż ośrodek oddechowy automatycznie wywołuje ruchy oddechowe.
Leave a reply