Przy niskim poziomie glukozy we krwi dyfuzja jej do komórek mózgowych, gdzie następuje jej utlenianie, jest niedostateczna do zapewnienia im potrzebnej ilości energii. Wynikiem takich warunków są objawy przypominające niedotlenienie, mianowicie zaburzenia pamięci, konwulsje, omdlenia i śmierć. Jeśli więc komórki mózgowe (lub inne) zostaną pozbawione glukozy lub tlenu, nie mogą kontynuować metabolizmu, który dostarcza energii potrzebnej do ich normalnego funkcjonowania. Komórki mięśniowe również mogą przetwarzać glukozę na glikogen i magazynować go stanowi on jednak tylko lokalne źródło energii dla mięśni, a nie może brać udziału w regulacji poziomu glukozy we krwi. Tylko bowiem wątroba zawiera glukozo-6-fosfatazę, enzym, który katalizuje rozkład glukozo-6-fosforanu do wolnej glukozy wydzielanej następnie do krwi natomiast w komórkach mięśniowych enzym ten nie występuje. Glukoza nie tylko może być magazynowana w postaci glikogenu i utleniana dla uzyskania energii, lecz także przekształcana w tłuszcze i w tej formie odkładana. Jeżeli tylko zaopatrzenie w glukozę przewyższa zapotrzebowanie, wątroba i tkanka tłuszczowa od razu przerabia ją w tłuszcz, który może być wykorzystany jako źródło energii w okresie późniejszym. Od wielu lat wiadomo, że metabolizm lipidów, w wyniku czego powstają szkodliwe produkty pośrednie (ciała acetonowe), które przechodzą do krwi i są wydalane z moczem. Prócz tego w wątrobie gromadzą się duże ilości lipidów zjawisko to występuje również i przy innych zaburzeniach w funkcjonowaniu wątroby.
Leave a reply