Odruch kaszlu ma na celu oczyszczenie dróg oddechowych, prowadzących do płuc z obcych substancji. Odruch ten rozpoczynający pobraniem około 2,5 dm powietrza wywołany jest przez podrażnienie tchawicy lub oskrzeli substancją obcą. Struny głosowe i nagłośnia zamykają się szczelnie, aby utrzymać powietrze, następnie mięśnie brzucha i klatki piersiowej kurczą się podnosząc ciśnienie w płucach do około 133 hPa (100 mm Hg). Teraz nagłośnia i struny głosowe otwierają się nagle i powietrze zawarte w płucach „eksploduje” niosąc ze sobą z szybkością 120 km na godzinę obce substancje przez tchawicę i oskrzela. Odruch kichania jest podobny do kaszlu przy czym rozpoczyna się on podrażnieniem przewodów nosowych. Pobranie i wyrzucenie powietrza zachodzi podobnie jak w odruchu kaszlu, ale języczek jest tym razem zapadnięty i dzięki temu duża ilość powietrza przechodzi szybko przez nos oraz usta oczyszczając przewody nosowe. Między jednym a drugim oddechem ciśnienie powietrza w płucach jest równe ciśnieniu atmosferycznemu. W chwili rozpoczęcia wdechu ciśnienie w płucach jest nieco niższe od atmosferycznego (o 1,5-2,5 hPa), dzięki czemu powietrze wchodzi do płuc. Pod koniec wdechu wchodzące stale powietrze wyrównuje tę różnicę ciśnień. W momencie zaczynającego się wdechu elastyczność płuc powoduje ściskanie zawartego w nich powietrza, dopóki ciśnienie nie wzrośnie o 2,5 do 4 hPa ponad ciśnienie atmosferyczne i nie zacznie wypychać powietrza z płuc. Pod koniec wydechu ciśnienie wyrównuje się.
Leave a reply