Komórki w stanie spoczynku wytwarzają około 200 cm CO2 w ciągu l minuty. Jeżeli by CO, rozpuszczał się po prostu w osoczu (czyli około 4,3 cm3 CO2 na dm3), krew musiałaby krążyć z szybkością 47 dm /min, a nie 4 do 5 dm”. Taka ilość dwutlenku węgła obniżyłaby pH krwi do 4,5, komórki zaś są zdolne do życia jedynie w wąskim zakresie pH słabo zasadowego (pH 7,2 do 7,6). Niezwykłe właściwości hemoglobiny umożliwiają przenoszenie 50 cm3 CO2 w jednym dm3 krwi z tkanek do pęcherzyków płucnych, przy czym pH krwi tętniczej i żylnej różni się zaledwie o kilka setnych. Pewna ilość CO2 jest przenoszona w formie nietrwałych połączeń z hemoglobiną (karbaminohemoglobina), a niewielka ilość w postaci kwasu węglowego, przy czym większość tego ostatniego jest transportowana pod postacią jonów wodorowęglanowych HCO2. Dwutlenek węgla produkowany przez komórki rozpuszcza się w płynie tkankowym tworząc H2CO3 reakcja ta jest katalizowana przez anhydrazę węglanową. Kwas węglowy jest zobojętniany przez jony sodu lub potasu uwolnionego w trakcie przemiany oksyhemoglobiny w hemoglobinę. Oksyhe-moglobina jest bardziej kwaśna niż hemoglobina i podczas rozpadu oksyhemoglobiny do tlenu i hemoglobiny uwalnia się pewna ilość jonów sodu i potasu. Godny podziwu jest fakt, że proces ewolucji doprowadził do powstania tylko jednego typu związku chemicznego posiadającego wszystkie niezbędne właściwości umożliwiające transport O2 i CO2 z minimalną zmianą pH krwi.
Leave a reply