Cienkie delikatne błony pęcherzyków płucnych, wystawione na działanie powietrza są obiektem inwazji organizmów chorobotwórczych i ulegają uszkodzeniom wywołanym różnymi czynnikami środowiska. Gruźlica wywołana jest przez prątki gruźlicy. Odpowiedzią obronną tkanki płucnej na obecność prątków jest otorbienie zakażonych okolic płuc tkanką włóknistą. Zmniejsza się tym samym powierzchnia płuc dostępna dla wymiany gazowej i redukuje się ich pojemność życiowa. Zapalenie płuc, wypełnienie pęcherzyków płucnych płynem, może zostać wywołane infekcją pneumokoków lub wirusów, względnie być wynikiem ostrej rozedmy płuc. Powierzchnia dostępna dla wymiany gazowej zmniejsza się w miarę rozprzestrzeniania się infekcji z jednego płata płuc na drugi. Czerwone i białe ciałka krwi, jak również płyn tkankowy mogą przechodzić do pęcherzyków i wypełniać je. Najbardziej szkodliwym czynnikiem środowiskowym atakującym płuca jest dym tytoniowy, który może powodować chroniczną rozedmę płuc, jak również raka płuc. W rozedmie płuc, znacznie ograniczającej oddychanie, dochodzi do zaciśnięcia się końcowych odcinków oskrzelików, co utrudnia dopływ powietrza oraz do uszkodzenia tkanki płucnej ograniczającej znacznie efektywną powierzchnię błon oddechowych. Zaciśnięcie się oskrzelików wywołuje wzrost oporności dróg oddechowych co wzmaga wysiłek wydatkowany na oddychanie, w szczególności w czasie wydechu.
Leave a reply