W alergiach skóra należy do narządów szczególnie często reagujących. Pokrzywka, osutka plamistogrudkowa i niektóre rozległe rumienię są odczynami skórnonaczyniowymi natychmiastowymi. Najczęściej powodują je leki lub środki spożywcze, choć wykrycie czynnika alergicznego bywa na ogół trudne. Uczulenie na leki może też spowodować zapalenie skóry pęcherzowe, złuszczające lub zapalenie z oddzielaniem się martwicze zmienionego naskórka. W przeciwieństwie do tych postaci uczulenie na środki spożywcze w alergicznej skazie naczyniowej udaje się wykazać tylko w pojedynczych przypadkach. Przykładem późnej reakcji jest wyprysk kontaktowy (nieostro ograniczony rumień skóry z grupkami guzków i pęcherzyków)...
Category Porady Medyczne
Są to stany występujące nagle i zwykle do złudzenia przypominają ciężkie otępienie. Chory jest całkowicie zdezorientowany, ale zdolny do wykonywania skoordynowanych działań i różnych czynności często niezrozumiałych dla otoczenia. Niekiedy chory, nieco tylko otępiały, okresowo coś pakuje do torby, wychodzi na zewnątrz, jak gdyby dokądś się wybierał, czegoś poszukuje itp. W tym czasie nie poznaje otoczenia, z wypowiedzi chorego wynika, że jest całkowicie zdezorientowany — nie wie co chce zrobić, dokąd zmierza, nie wie kim jest itp. Po przeminięciu tego stanu pozostaje całkowita niepamięć. Chory niezbyt otępiały wyraża zdziwienie i niepokój, chory bezkrytyczny nie wierzy, że coś takiego mogło się mu zdarzyć...
Siara jest żółtawym płynem, przypominającym z wyglądu zbierającą się na mleku s’mietankę. Zawiera kilkakrotnie więcej białka i soli mineralnych, natomiast mniej tłuszczu i węglowodanów niż mleko kobiece wydzielane w późniejszym okresie. Ma też dużo leukocytów o właściwościach żernych, tzn. działających przeciw-bakteryjnie, oraz bardzo dużo ciał odpornościowych (o wiele więcej niż jest ich we krwi matki). Ciała odpornościowe osadzają się na powierzchni błony jelitowej, gdzie spełniają rolę ochronną wobec wszelkiego rodzaju zarazków, na które narażony jest noworodek. Przechodzą też do układu chłonnego, powodując zwiększenie ogólnej odporności na choroby...
Jama ustna jest usztywniona przez kości szczękowe i ograniczona z boków policzkami, zębami i dziąsłami, od dołu przez język, a od góry przez podniebienie. To ostatnie oddziela jamę ustną od jamy nosowej i składa się z przedniej części kostnej, czyli podniebienia twardego i tylnej, błoniastej-podniebienia miękkiego. Podniebienie miękkie pomaga przy połykaniu i nie pozwala na dostanie się pokarmu do jamy nosowej. Język, zęby i gruczoły ślinowe, których ujścia znajdują się w jamie ustnej, odgrywają ważną rolę przy pobieraniu i trawieniu pokarmu. Dodatkową funkcją języka i zębów człowieka jest udział w mówieniu. Język. Język jest zbudowany z kilku warstw mięśni prążkowanych, zorientowanych w różnych płaszczyznach, dzięki czemu może on wykonywać skomplikowane nieraz ruchy...
W skazach krwotocznych, spowodowanych niedoborem czynników zespołu protrombiny, jedynym skutecznym lekiem jest witamina K podana pozajelitowe. Należy podkreślić bardzo wyraźnie, że niedobór czynników zespołu protromfoiny (wskaźnik protromtanowy < 70%) jest jedynym wskazaniem do podania witaminy K. Podawanie witaminy K we wszystkich innych skalach krwotocznych i krwawieniach jest bezcelowe, a nawet może być szkodliwe. Szansa wyrównania niedoboru przez podanie witaminy K istnieje tylko wtedy, gdy komórki wątrobowe są wydolne. Podaje się witaminę K domięśniowo 2 razy dziennie po l amp. W ciężkich stanach, gdy konieczne jest uzyskanie szybkiego efektu (np. krwotok po przedawkowaniu pochodnych dilkumarolu), należy podać witaminę K dożylnie — najlepiej w postaci fitomenadionu, czyli witaminy Ki (Konakion) 0,5—2 mg. W niewydolności komórek wątrobowych, gdy mimo podania witaminy K synteza czynników grupy protrombiny nie może być uruchomiona, konieczna jest substytucja przez podanie mrożonego osocza. Skaza krwotoczna w wieku podeszłym wynika często z wielu przyczyn równocześnie — naczyniowych, płytkowych i niedoborów czynników osoczowych.
Przerost sterczą, czasami współodpowiedzialny za powstanie nadciśnienia, nabiera znaczenia, jeżeli jest przyczyną zalegania moczu w pęcherzu. Zaleganie nawet niewielkich ilości moczu usposabia do zakażeń dróg moczowych. Postępujące zwiększenie objętości zalegającego moczu pogłębia zaburzenia czynności nerek. Może to mieć wpływ na przebieg innych chorób. W niejasnych stanach chorobowych u mężczyzn w średnim wieku nie należy zaniedbać zbadania gruczołu krokowego, nawet jeśli nie ma objawów dyzuri. Nie ma ścisłej zależności pomiędzy wielkością wyczuwanego per rectum gruczołu krokowego a objętością zalegającego moczu. Niewyczuwalny płat sterczą, zasłaniający na kształt zastawki ujście pęcherza, może spowodować całkowite zatrzymanie moczu w pęcherzu...
Wiele zaburzeń zdrowotnych rozgrywa się w sferze emocjonalnej, nie mając bezpośredniego wpływu na ciało. Do nich zalicza się przykładowo lęk i niepokój wewnętrzny, nerwowość i rozdrażnienie, niechęć lub apatię. Ściśle związane z nimi mogą być zaburzenia czynnościowe, między innymi biegunka, bóle głowy lub osłabienie krążenia. Przy tym ważną rolę odgrywa autonomiczny układ nerwowy, który z jednej strony osłabieniem i wyczerpaniem może sygnalizować, że ciało i dusza potrzebują odprężenia i wypoczynku. Lękiem, nerwowością i niepokojem daje znaki, że potrzebne są odciążenie i wsparcie...
Gdy znajdzie się przypadkowo w żołądku substancja niepożądana, musi nastąpić jej wyrzucenie. U większości ssaków z wyjątkiem królików, szczurów i innych gryzoni istnieje machanizm zwany odruchem wymiotnym. Wymioty mogą być wywołane przez mechaniczne podrażnienie gardła (włożenie palca do gardła jest prostym sposobem wywołania wymiotów w przypadku połknięcia trucizny) lub przez zaburzenia w kanałach półkolistych narządu równowagi, jak np. w przypadku morskiej choroby. Odruch ten jest regulowany przez ośrodek wymiotny w śródmózgowiu. Ośro-dek ten koordynuje skurcze żołądka, skurcze mięśni ścian brzucha oraz mechanizmy zamykające odźwiernik, zwieracz wpustowy i otwór głośni...
Poprzez dolegliwości psychosomatyczne lub zaburzenia czynnościowe możemy się nie tylko odciążyć czy stworzyć przestrzeń ochronną lub spowodować przedłużenie terminu, lecz zyskujemy również na reakcji naszego otoczenia. „Bycie chorym” uwalnia przede wszystkim od wszelkich zobowiązań zawodowych i od odpowiedzialności za zorganizowanie dnia codziennego rodziny. Otoczenie staje się wyrozumiałe, unika się zdenerwowania, można się oszczędzać, pozwalać na pielęgnowanie i rozpieszczanie. Często te małe sprawy powodują właściwą wygraną. Dla chorych na żołądek gotuje się określone dania, bólem głowy można się wymówić od nieprzyjemnych zaproszeń, wskutek chrypki i utraty głosu można się wycofać z nieciekawych rozmów, przy osłabieniu układu krążenia można skorzystać ze wsparcia i pomocy innych...
W wieku podeszłym, częściej niż w każdym innym, choroba somatyczna może powodować wystąpienie zmian psychicznych, które swoim rodzajem lub nasileniem wykraczają znacznie poza prawidłową reakcję psychologiczną na fakt zachorowania. Związek zespołów psychopatologicznych i choroby somatycznej może być bardzo różny. Mogą one wyprzedzać wystąpienie objawów choroby somatycznej, mogą występować równocześnie, mogą także pojawiać się iw czasie rekonwalescencji. Jeśli zaburzenia psychiczne poprzedzają ujawnianie się choroby somatycznej i występują w czasie, gdy jeszcze nie ma podstaw do jej rozpoznawania, stają się przyczyną poważnych omyłek diagnostycznych...
Skoro organizm wymaga różnej ilości tlenu w zależności od tego czy znajduje się w spoczynku, czy też w trakcie pracy, szybkość i głębokość wdechu muszą przystosowywać się automatycznie do zmieniających się warunków. W czasie pracy zużycie tlenu przez mięśnie i inne tkanki może wzrosnąć 4—5-krotnie. Oddychanie wymaga skoordynowanego działania wielu mięśni, które podlegają ośrodkowi oddechowemu, specjalnej grupie komórek znajdujących się w rdzeniu przedłużonym. Z ośrodka oddechowego wychodzą rytmiczne bodźce nerwowe zmuszające mięśnie żeber i przepony do skoordynowanych skurczów w odstępach co 4—5 sekund. W normalnych warunkach ruchy oddechowe przebiegają automatycznie, bez udziału naszej woli...
Leczenie ostrych stanów (zapalnych górnych dróg oddechowych, banalne w wieku 20—50 lat, u ludzi w wieku podeszłym zasługuje na szczególną uwagę. Podobnie jak w innych grupach wieku również i u ludzi w wieku podeszłym najczęstszą przyczyną ostrego stanu zapalnego jest zakażenie wirusowe. Powszechnie wiadomo, że antybiotyki, nawet o najszerszym zakresie działania (np. tetracykliny), i inne chemioterapeutyki przeciwbakteryjne nie działają przeciw wirusowo, dlatego stosowanie ich w zakażeniach wirusowych jest tnie uzasadnione. Zdumienie więc budzić musi fakt bardzo częstego zalecania w tych stanach doksycykliny , czy też klotrimazolu (Biseptol)...