Przerost sterczą, czasami współodpowiedzialny za powstanie nadciśnienia, nabiera znaczenia, jeżeli jest przyczyną zalegania moczu w pęcherzu. Zaleganie nawet niewielkich ilości moczu usposabia do zakażeń dróg moczowych. Postępujące zwiększenie objętości zalegającego moczu pogłębia zaburzenia czynności nerek. Może to mieć wpływ na przebieg innych chorób. W niejasnych stanach chorobowych u mężczyzn w średnim wieku nie należy zaniedbać zbadania gruczołu krokowego, nawet jeśli nie ma objawów dyzuri. Nie ma ścisłej zależności pomiędzy wielkością wyczuwanego per rectum gruczołu krokowego a objętością zalegającego moczu. Niewyczuwalny płat sterczą, zasłaniający na kształt zastawki ujście pęcherza, może spowodować całkowite zatrzymanie moczu w pęcherzu...
Daily Archives 2015-12-01
Wiele zaburzeń zdrowotnych rozgrywa się w sferze emocjonalnej, nie mając bezpośredniego wpływu na ciało. Do nich zalicza się przykładowo lęk i niepokój wewnętrzny, nerwowość i rozdrażnienie, niechęć lub apatię. Ściśle związane z nimi mogą być zaburzenia czynnościowe, między innymi biegunka, bóle głowy lub osłabienie krążenia. Przy tym ważną rolę odgrywa autonomiczny układ nerwowy, który z jednej strony osłabieniem i wyczerpaniem może sygnalizować, że ciało i dusza potrzebują odprężenia i wypoczynku. Lękiem, nerwowością i niepokojem daje znaki, że potrzebne są odciążenie i wsparcie...
Gdy znajdzie się przypadkowo w żołądku substancja niepożądana, musi nastąpić jej wyrzucenie. U większości ssaków z wyjątkiem królików, szczurów i innych gryzoni istnieje machanizm zwany odruchem wymiotnym. Wymioty mogą być wywołane przez mechaniczne podrażnienie gardła (włożenie palca do gardła jest prostym sposobem wywołania wymiotów w przypadku połknięcia trucizny) lub przez zaburzenia w kanałach półkolistych narządu równowagi, jak np. w przypadku morskiej choroby. Odruch ten jest regulowany przez ośrodek wymiotny w śródmózgowiu. Ośro-dek ten koordynuje skurcze żołądka, skurcze mięśni ścian brzucha oraz mechanizmy zamykające odźwiernik, zwieracz wpustowy i otwór głośni...
Poprzez dolegliwości psychosomatyczne lub zaburzenia czynnościowe możemy się nie tylko odciążyć czy stworzyć przestrzeń ochronną lub spowodować przedłużenie terminu, lecz zyskujemy również na reakcji naszego otoczenia. „Bycie chorym” uwalnia przede wszystkim od wszelkich zobowiązań zawodowych i od odpowiedzialności za zorganizowanie dnia codziennego rodziny. Otoczenie staje się wyrozumiałe, unika się zdenerwowania, można się oszczędzać, pozwalać na pielęgnowanie i rozpieszczanie. Często te małe sprawy powodują właściwą wygraną. Dla chorych na żołądek gotuje się określone dania, bólem głowy można się wymówić od nieprzyjemnych zaproszeń, wskutek chrypki i utraty głosu można się wycofać z nieciekawych rozmów, przy osłabieniu układu krążenia można skorzystać ze wsparcia i pomocy innych...
W wieku podeszłym, częściej niż w każdym innym, choroba somatyczna może powodować wystąpienie zmian psychicznych, które swoim rodzajem lub nasileniem wykraczają znacznie poza prawidłową reakcję psychologiczną na fakt zachorowania. Związek zespołów psychopatologicznych i choroby somatycznej może być bardzo różny. Mogą one wyprzedzać wystąpienie objawów choroby somatycznej, mogą występować równocześnie, mogą także pojawiać się iw czasie rekonwalescencji. Jeśli zaburzenia psychiczne poprzedzają ujawnianie się choroby somatycznej i występują w czasie, gdy jeszcze nie ma podstaw do jej rozpoznawania, stają się przyczyną poważnych omyłek diagnostycznych...