Zaparcia stanowią jedną z częstszych dolegliwości zgłaszanych przez chorych w wieku podeszłym. Mogą one być objawem, choroby przewodu pokarmowego (kamicy żółciowej, choroby wrzodowej, zespołu jelita drażliwego itp.), zaburzeń ogólnoustrojowych (np. niedoczynność gruczołu tarczowego) lub występować jako objaw samoistny (tzw. zaparcia nawykowe). Długotrwałe zaparcia są często czynnikiem patogenetycznym niektórych chorób przewodu pokarmowego, jak uchyłkowatości jelita grubego, żylaków odbytu lub zespołu jelita drażliwego. Leczenie zaparć jest więc postępowaniem skierowanym mię tylko przeciwko dokuczliwemu objawowi, lecz także zapobieganiem dalszym zaburzeniom przewodu po(karmowego...
Daily Archives 2015-07-08
Aby opanować ląd, człowiek i inne wyższe kręgowce wykształciły mechanizmy umożliwiające wydalanie stężonego moczu z jednoczesnym zachowaniem wody w ciele. Zdolność ta zależy od pewnych właściwości pętli Henlego. Kłębki i kanaliki pierwszego i drugiego rzędu są zlokalizowane w powierzchniowej części nerek, zwanej korą, podczas gdy pętla Henlego ciągnie się w głąb do rdzenia. Naczynia włosowate przykanalikowe tworzą również długie pętle — naczynia proste — dochodzące do rdzenia. Toteż przepływająca przez nie krew dociera do rdzenia nerki, ramieniem wstępującym naczynia powraca do jej warstwy korowej, po czym uchodzi do żył nerkowych. Kanaliki zbiorcze, do których otwierają się kanaliki drugiego rzędu, przechodzą przez rdzeń i uchodzą do miedniczek nerkowych...