Zespół DIC jest stanem ciężkim, w postaci ostrej bezpośrednio zagrażającym życiu. U ludzi w wieku podeszłym, schorowanych, cierpiących na niewydolność krążenia lub oddychania, cukrzycę i nowotwory zespół DIC w formie przewlekłej lub podostrej zdarza się często, gdyż istnieją po temu warunki, takie jak kwasica, zwolnienie przepływu krwi zastój żylny oraz zmiany miażdżycowe w drobnych naczyniach. Czynnikiem wyzwalającym DIC bywa często uogólnione zakażenie, którego objawy u ludzi starych mogą być szczególnie podstępne. Ze względu na zwiększoną skłonność do reagowania objawami toksycznymi, w każdym przypadku stosowania glikozydów naparstnicy u osób w wieku podeszłym nieodzowna jest szczególnie wnikliwa obserwacja lekarska, zwłaszcza w pierwszych dniach naparstnicowania...
Monthly Archives Lipiec 2015
Żyjemy w rytmie, na przemian w napięciu i odprężeniu. Intensywna praca angażuje cały układ wegetatywny. Przy tym mobilizuje się rezerwy siły i zużywa energię. W fazie wypoczynku zużyte siły fizyczne i psychiczne regenerują się. Osłabienie, wyczerpanie i obniżenie zdolności koncentracji mogą być wyraźnymi „zdrowymi” sygnałami organizmu, wskazującymi, że osiągnięto granicę wydolności i że rezerwy sił wyczerpały się. Potrzebne będą odprężenie, spokój i wypoczynek. Przepracowanie następuje wówczas, gdy wyczerpią się rezerwy fizyczno-duchowe i nie nastąpi odpoczynek. Następstwem tego może być „nadpobudliwość”, w której prawie niemożliwe jest odprężenie. Cały czas jest się na „wysokich obrotach” powodujących, że mimo zmęczenia nie można zasnąć i mimo wyczerpania odprężyć się...
Spośród chorób ucha zewnętrznego i okolicy wymienić należy wyprysk, przejawiający się zmianami zapalnymi, miejscowym świądem, tworzeniem się grudek i pęcherzyków naskórkowych, rozmiękaniem skóry, surowiczą wydzieliną, zaczerwienieniem i liszaj owaceniem. Ból występuje tylko w liszajcowatej postaci wyprysku. Przejście procesu chorobowego w głąb przewodu słuchowego powoduje zaczerwienienie i często uszkodzenie błony bębenkowej. Słuch w przeciwieństwie do zapaleń ucha środkowego jest prawidłowy. Intensywny ból oraz tworzenie się pęcherzyków na malżowinie i w przewodzie słuchowym są typowe dla półpaśca usznego, przy którym dotknięte są również: nerw twarzowy i statycznosłuchowy. Czyrak ucha jest wyjątkowo bolesny z powodu naciekania ochrzęstnej, ale nie towarzyszy mu głęboki tętniący ból...
Pewne formy zapalenia języka i jamy ustnej bywają spowodowane przez antybiotyki. Zapalenie ślinianek, nie dające się odróżnić od parotitis epidemica, obserwuje się w uczuleniach na jod, leki przeciwtarczycowe, penicylinę i wiele innych. Pacjenci uczuleni na produkty spożywcze przy zetknięciu się z alergenem reagują wymiotami, biegunką, objawami rzekomej niedrożności jelit, zapalenia pęcherzyka żółciowego i wyrostka robaczkowego. Wymioty i biegunkę spotyka się poza tym we wstrząsie anafilaktycznym. Krwawienia z żołądka i jelit oraz napady kolki występują w plamicy anafilaktoidalnej Schbnlein Henocha. Tak jak w innych postaciach plamicy naczyniowej, i ..w tych przypadkach rzadko udaje się udowodnić alergię pokarmową lub lękową...
Rolę wątroby w magazynowaniu węglowodanów wyjaśnił francuski fizjolog Claude Bernard. Oznaczał on zawartość glukozy we krwi, która wchodziła do wątroby i wychodziła z niej zaraz po jedzeniu, i stwierdził, że znacznie więcej glukozy wchodzi do wątroby niż ją opuszcza równocześnie w wątrobie zwiększa się zawartość glikogenu. Po upływie pewnego czasu od spożycia pokarmu wątroba rozkłada glikogen na glukozę i wtedy większe stężenie glukozy stwierdza się w krwi wychodzącej z wątroby, niż w krwi wchodzącej do niej. Stąd wniosek, że w przerwach między jedzeniem glikogen wątroby jest przetwarzany na glukozę. W ten sposób Bernard stwierdził, że wątroba utrzymuje stężenie glukozy we krwi na stałym poziomie...
Pacjenci skarżą się na zmniejszenie ostrości wzroku, zamglone widzenie i najczęściej ciemną plamę, poruszającą się zgodnie z ruchami oka, bez ograniczenia pola widzenia. Rozpoznanie ustala się na podstawie stwierdzenia zmętnienia soczewek przy bocznym oświetleniu (przy czym za zmętnienie może być omyłkowo przyjęte starcze wewnętrzne odbicie soczewki), a jeszcze lepiej za pomocą prześwietlenia, przy którym zmętnienie soczewki jest widoczne w postaci czarnego zacienienia, nie mającego, jak w zmętnieniu ciałka szklistego, płynnego charakteru. Przy pełnym zmętnieniu soczewki rozpoznanie jest proste — źrenica jest szarobiała (zaćma szara). Jako przyczynę zmętnienia soczewek — obok częstej zaćmy starczej — wymienić należy: zaćmą wrodzoną (np...
Zarówno dobór leku, jak i pojedyncza dawka powinny być ustalone indywidualnie. Chorzy, u których skuteczny i dobrze znoszony jest np. salbutamol mogą słabo oddziaływać lub mogą u nich występować objawy niepożądane, po np. fenoterolu i odwrotnie. To tłumaczy celowość współistnienia w lecznictwie wielu leków mniej więcej równowartościowych z punktu widzenia farmakologii klinicznej. Pojedyncza dawka powinna Ibyć najmniejszą dawką skuteczną, tzn. powodującą całkowite zniesienie duszności i nie powinna być większa niż 2 „porcje” aerozolu (0,2 mg salbutamolu, 0,4 mg fenoterolu, 0,5 mg terbu taimy itp.). Przy podawaniu 2 „porcji” na pojedynczą dawkę należy między nimi stosować odstęp l—2-minutowy...
Rozpoznanie po raz pierwszy schizofrenii w wieku podeszłym należy do dużej rzadkości. Zazwyczaj w takich przypadkach występują postacie nietypowe, skąpo-objawowe o wieloletnim przebiegu w łagodnej formie i ma ogół bez tzw. objawów wytwórczych, jak halucynacje lub urojenia. Często na taki obraz choroby nakładają się objawy zespołu psychoorgamicznego, niekiedy trudne w różnicowaniu z procesem schizofrenicznym. Nie zawsze zachodzi potrzeba leczenia farmakologicznego. O jego podjęciu powinien decydować specjalista ma podstawie aktualnie występującej sympiomatyki. Lekarz ogólny natomiast częściej napotyka chorego w podeszłym wieku, który leczy się wiele lat z, powodu przewlekłego procesu schizofrenicznego...
Następnym przeciwwskazaniem do karmienia naturalnego są niektóre wady wrodzone niemowlęcia, na przykład wilcza paszcza, to jest szczelina w wardze górnej i podniebieniu noworodka, która powoduje, że pokarm przedostaje się do nosa. Tę szczelinę nazywamy rozczepem. Czasem dziecko rodzi się z rozczepem tylko wargi górnej i taką wadę nazywamy zajęczą wargą. Zajęcza warga może utrudniać ssanie i wydłużyć okres uczenia się przyjmowania naturalnego pokarmu, ale nie stanowi przeciwwskazania. Czasem nie mają odruchu ssania i połykania noworodki, które wykazują objawy uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego. Szczęśliwie zdarza się to bardzo rzadko. Nie należy wreszcie przystawiać do piersi dziecka w okresie noworodkowym, jeżeli jest ciężko chore...
Zasadą leczenia substytucyjnego jest podawanie preparatów zawierających enzymy trzustkowe (Pancreatinum Mezym for te Orgazym) w dostatecznie dużej dawce łącznie z posiłkami. Stosowanie tych leków ma tną celu poprawę trawienia składników pokarmowych, wskutek czego zmniejszają się objawy dyseptyczne. Stosując badanie metodą podwójnej ślepej próby udowodniono również ich działanie przeciwbólowe, związane prawdopodobnie z hamującym wpływem podawanej do dwunastnicy trypsyny na wydzielanie trzustkowe (wg zasady sprzężeń zwrotnych) i wynikające stąd zmniejszenie ciśnienia w przewodzie trzustkowym. Aby uzyskać pożądany efekt, należy stosować jednorazowo 3 tabletki powlekane preparatu Paincreatinum do każdego z większych posiłków...
W „czystych” postaciach starczego skurczowego nadciśnienia miażdżycowego, którego pierwotną przyczyną jest zmniejszona podatność ścian tętnicy głównej i dużych tętnic, najwłaściwsze byłyby leki zwiększające elastyczność tętnic. Lekami takimi obecnie mię dysponujemy. Wykazano, że initroprusydek sodowy wywołuje spadek ciśnienia skurczowego przez niemal swoisty wpływ na elastyczność i pojemność dużych tętnic, jednak lek ten .nie nadaje się do stosowania w codziennej praktyce. Inne leki obniżające ciśnienie nie wywierają istotnego wpływu na podatność ścian tętnic. Preferuje się więc te leki, które są lepiej tolerowane i nie wywołują hipotonii oirtostatycznej, zgodnie z zasadą, że „lekiem, z wyboru jest raczej lek lepiej tolerowany niż lek bardziej skuteczny”...
Często matka sądzi, że ma za mało pokarmu, ponieważ pod koniec karmienia, gdy dziecko jeszcze ssie, wypływa niewiele mleka. To zjawisko jest prawidłowe. Dziecko zaspokoiło już głód. Początkowo ssało intensywnie, pokarm był słodki. Potem pokarm staje się mniej słodki, za to bardziej tłusty, co wywołuje uczucie sytości, l choć niemowlę pragnie pozostać przy piersi, nie wynika to z chęci połykania pokarmu, a raczej z potrzeby kontaktu z matką czy potrzeby czynności ssania. Drzemie ono przez chwilę, budzi się, wykonuje kilka ruchów ssących i znów zasypia. Ssanie opróżnionej piersi nie oznacza, że matka ma małą ilość pokarmu. Jeśli niemowlę zbyt mało wyssało, obudzi się wcześniej i wcześniej trzeba go będzie nakarmić...