Białka pochodzące z przesączu kłębkowego oraz z cewek (mukoproteiny Tamm-Harstall) mogą wytrącać się w świetle cewek nerkowych w postaci cylindrycznych tworów, zwanych wałeczkami. Dochodzi do tego przede wszystkim w cewkach dalszych i zbiorczych, w których mocz ulega zagęszczeniu i zakwaszeniu. W moczu dobowym osób zdrowych liczba wałeczków nie przekracza 18 000 i mają one charakter szklisty. U chorych liczba wałeczków zwiększa się i występują w nich zmiany jakościowe. W zależności od wyglądu i składu chemicznego odróżnia się wałeczki szkliste, ziarniste, tłuszczowe, woskowe, barwnikowe, zawierające komórki oraz tzw. wałeczki niewydolności nerek. Wałeczki Malinowe (szkliste) składają się z mukoprotein. Powstawaniu ich sprzyja zwolnienie prądu moczu oraz wysoka jego molalność i niskie pH. Nie mają one znaczenia patologicznego. Ziarna wałeczków ziarnistych pochodzą ze zwyrodniałych komórek, lipidów i zagęszczonych białek. Ich grubość wzrasta wraz ze stężeniem jonów wodorowych w moczu. Wałeczki tłuszczowe pochodzą ze zwyrodniałych komórek cewkowych, podobnie jak tzw. owalne ciałka tłuszczowe (oval lat bodies) tworzą one w świetle spolaryzowanym tzw. krzyże maltańskie. Są one charakterystyczne dla stanów przebiegających z obfitym białkomoczem.
Leave a reply