Pokarmem można nazwać każdą substancję, która po pobraniu przez organizm może być wykorzystana jako źródło energii, jako materiał do budowy i odbudowy tkanek oraz do regulacji procesów zachodzących w organizmie. Ta ogólna definicja pokarmu obejmuje węglowodany, białka, tłuszcze, wodę, sole mineralne i witaminy. Trzy pierwsze składniki są źródłem energii, dalsze trzy, jakkolwiek nie są nosicielami energii, są również niezbędne do życia. Strawiony i wchłonięty pokarm bierze udział w rozmaitych reakcjach, które wraz ze wszystkimi procesami chemicznymi organizmu są określane wspólną nazwą metabolizmu. Metabolizm jest jedną z najbardziej charakterystycznych właściwości żywej materii. Substancje pokarmowe są wykorzystywane albo do syntezy nowych makrocząsteczek, albo są utleniane i wykorzystywane jako źródło energii. Część tej energii zostaje zużyta w czasie syntezy nowych tkanek lub do podtrzymania czynności komórek (przewodzenie bodźców nerwowych, skurcze mięśni, wydzielanie enzymów itd.), część zaś uwalnia się jako energia cieplna. Istnieje wiele kryteriów podziału metabolizmu. Można badać metabolizm jednej tylko tkanki lub narządu, np. metabolizm wątroby można też śledzić reakcje chemiczne, jakim podlegają cząsteczki lub jony. Na przykład metabolizm węglowodanów obejmuje wszystkie reakcje chemiczne, jakim podlegają skrobia i cukry od momentu ich pobrania przez organizm, poprzez trawienie, wchłanianie, następnie odkładanie, przerabianie ich na inne składniki komórkowe, utlenianie dla uzyskania energii i wreszcie wydalanie końcowych produktów przemiany w postaci wody i dwutlenku węgla.
Leave a reply