Większość aminokwasów, jakie dostają się żyłą wrotną do wątroby, zostaje wychwycona z krwi i czasowo zmagazynowana. Później część z nich powraca do krwi i tą drogą dostaje się do innych komórek jako budulec protoplazmy. Doświadczenia ze znakowanymi ciężkim azotem (15N) aminokwasami wykazały, że białka, z których zbudowane jest nasze ciało, ulegają bardzo szybko rozkładowi i muszą być stale odnawiane. Jeżeli w pokarmie znajduje się więcej aminokwasów niż wymaga tego synteza białek komórkowych, enzymy w wątrobie usuwają z aminokwasów grupy aminowe jest to tzw. dezaminacja. Inna grupa enzymów wiąże odszczepione grupy aminowe z dwutlenkiem węgla, przetwarzając je w ten sposób na produkt odpadkowy-mocznik, który jest doprowadzany z krwią do nerek i wydalany z moczem. Pozostała po dezaminacji druga część aminokwasu jest prostym kwasem organicznym. Zrąb węglowy pewnych aminokwasów (zwanych aminokwasami glikogenicznymi) może być przekształcony w glukozę lub glikogen. Zrąb węglowy innych aminokwasów daje ciała acetonowe i dlatego aminokwasy te nazywamy ketogenicznymi. Organizm w zasadzie nie odkłada białek jako substancji zapasowych. W celach energetycznych zaczyna on rozkładać białka dopiero z chwilą wyczerpania się zapasów węglowodanów i tłuszczów są to enzymy i strukturalne białka komórek.
Leave a reply