Ostra niezapalna niewydolnosc nerek

Ostra niezapalna niewydolność nerek (o.n.n.n.) jest formą ostrej mocznicy powstałej wskutek toksycznego lub niedokrwiennego uszkodzenia miąższu nerek. Etiologia. Do o.n.n.n. mogą prowadzić zatrucia substancjami neurotoksyczny oraz stany przebiegające z nagłym pogorszeniem się ukrwienia nerek, jak obfite krwotoki, oparzenia, wstrząs, przedłużająca się ostra mocznica przednerkowa. Patogeneza jest bardzo złożona i niecałkowicie jeszcze wyjaśniona. Dominującą rolę w powstawaniu niewydolności odgrywa niedokrwienie kory nerek, pociągające za sobą spadek przesączania kłebkowego. Dodatkowymi czynnikami są dyfuzja wsteczna moczu pierwotnego poprzez uszkodzone ściany cewek, wysalanie się w nich /wałeczków, obrzęk tkanki śród-miąższowej i, być może, powstawanie skrzeplin w naczyniach włosowatych. Kłębki nerkowe są zazwyczaj nie zmienione. W cewkach spotyka się rozlaną martwicę komórek nabłonka (tubuloneciosis) oraz ogniskowe pękanie ich błony podstawnej (tubuloirhexis) w bezpośrednim sąsiedztwie wytrąconych wałeczków. W tkance śródmiąższowej występują nacieki zapalne oraz obrzęk. W późniejszym okresie rozpoczynają się zmiany regeneracyjne polegające na wytwarzaniu się nowego nabłonka, pokrywającego nie uszkodzone błony podstawne cewek. Spadek przesączania kłebkowego oraz upośledzenie czynności cewek prowadzą do spadku diurezy i retencji w ustroju produktów przemiany materii, wody i elektrolitów. Wypadnięcie czynności hormonalnych przejawia się przede wszystkim niedokrwistością, wywołaną zahamowaniem erytropoezy.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>